در زمینه پوشش مردم راحت عمل می کنند.نوع پوشش لباس،برخلاف ایران،نشانه شخصیت یا توان مالی آنها محسوب نمی شود.زنان و دختران پوشش ساده و بی آلایشی دارند و این موضوع در پسران نیز مشهود است.برخلاف آنچه که در ایران بصورت عرف درآمده است،کسی در پی جلب توجه دیگران نیست.جهانگردان نیز اغلب اینگونه اند،ساده و بی آلایش.صد البته این به معنی پوشش جلف و،زننده و دور از شأن انسانی نیست. در میان مردم،فرهنگ تسامح رواج گسترده ای دارد.این فرهنگ به خصوص در همزیستی اهل سنت و شیعیان کاملاً مشهود است.مردم پایبند آداب و عرف پسندیده و قوانین نانوشته مربوط به تعالی هستند.دعوا و مرافعه چیزی تقریباً فراموش شده است و به ندرت قابل مشاهده است.خطوط قرمز مردم در شهر را به طبع کل کشور آتاتورک،جمهوریت نظام،ارزشهای اساسی انسانی و اسلامی و قوانین تشکیل می دهند.مردم بیش از مسائل شخی به مسائل عمومی حساس بوده و در صورت برخورد با ناهنجاری،بلادرنگ و حدالامکان با اجتناب از ایجاد تنش واکنش نشان می دهند.
